Kennen jullie dat verhaal? Dat verhaal van die vrouw op slippers in de tuin met een zaklamp? Dat verhaal gaat over mij en is dus waargebeurd.

Het is 21.50 u, mijn man heeft een vergadering en ik heb inmiddels 3 kinderen zo verdat ze zijn gaan slapen. Ik heb stiekem een paar paaseitjes gesnoept en ik bedenk wat ik allemaal nog moet doen. Boodschappen opruimen, de vaatwasser aanzetten, de luierwas opbergen, de was ophangen. Mijn blik gaat naar het raam, het is donker, ik moet de gordijnen nog dicht doen. En ineens zie ik in de verte twee witten vlekken, mijn moestuinmutsen!

Moestuinmuts

Moestuinmutsen zul je denken? Maar moestuinfanatiek als ik ben moest ik dat nieuwe hebbendingetje natuurlijk gelijk gaan proberen. En ik ben best enthousiast, alleen af en toe vergeet ik ze er terug overheen te doen. Ze hingen allebei nog in het klimrek. Nee wij hebben geen klimrek in de tuin voor de kinderen. Dat zouden ze toch niet gebruiken, ze klimmen liever in dingen die daar niet specifiek voor bedoeld zijn. Ik heb dus klimrekken voor mijn planten. Daar staan in de zomer de tomaten, komkommer en courgette tegenaan en in het voorjaar de peultjes. Dit jaar test ik ook nog een minipompoen die ik er langs zou moeten kunnen leiden. Ik moet alleen nog even kijken hoe ik alles kan combineren.

Maar goed, die moestuinmuts hing dus nog in het klimrek en het had net flink geregend. Eigenlijk stond ik al in de ik-hoef-de-deur-niet-meer-uit-stand dus ik liep rond in een legging en een shirtje. Ik besloot ze toch nog even er overheen te gaan doen dus ik trok gauw een vestje aan en de slippers van mijn man. Die zijn weliswaar iets te groot, maar niet zo groot dat ik er niet op kan lopen. En eh ja, de mijne ben ik eigenlijk al een tijdje kwijt, geen idee waar die zijn, in ieder geval niet op de plekken waar ze horen.

Een slak!

Ik deed eerst de ene muts en toen de andere en toen ineens zag ik het… een slak. De eerste mikte ik in de bosjes verderop, geen zin om verder weg te lopen. Maar toen zag ik een tweede en een derde. Ik pakte een oud emmertje en voor ik het wist vond ik nog meer slakken. Ik zocht eerst mijn bak af, toen er omheen en ja toen toch maar naar de andere bakken. Muts er weer af (je bént een moestuinmuts zul je nu wel denken) en slakken zoeken maar. Ik besloot toch nog maar even mijn zaklamp te halen want wie weet wat ik in het donker over het hoofd zie. Nou dat bleek nuttig te zijn. Ik vond de ene na de andere slak rond mijn bakken. Ik dook de bosjes in, maar ja ik zag daar een slak en die slak moest weg. Ik verloor mijn slipper en stapte met mijn sok in de natte aarde, jakkie. Na wat gebalanceer had ik hem aan mijn voet maar al stuntelend tussen de natte struiken en mijn bakken verloor ik al gauw de ander. Mijn vest was inmiddels goed nat. Maar he, ik had wel een hele emmer vol met slakken.

Ik twijfel nog wat nou de beste manier is om met die beesten om te gaan. In de groenbak gooien heeft geen zin, volgens mij kruipen ze er gewoon weer uit. Ze bruut vermoorden kan ik ook niet zo goed, ze zullen vast hun nut hebben, alleen niet hier in mijn tuin. Ik heb ze aan de voorkant van mijn huis naar de overkant van de straat gebracht en in het gras uit mijn emmer gegooid. Ze vinden dat gras vast niet zo lekker maar ik hoop dat ze niet massaal terug de weg oversteken, mijn voortuin doorkruisen, mijn tuin oversteken en dan weer in mijn moestuin kruipen. Of ben ik nu veel te lief voor ze en krijg ik ze geheid weer terug in mijn moestuin? Slakkenexperts meld u!