Even voorstellen

Fosse: hoort bij team no sleep. Als hij moe is zie ik dat aan zijn ogen, hoor ik dat aan zijn jengeltje en maar al te vaak verraad hij zichzelf door driftig in zijn ogen te wrijven. Alleen is Fosse helaas niet van plan zich er aan over te geven. Slapen is voor baby’s zal hij wel denken, want het is zijn minst favoriete bezigheid.

Ik: ben van team sleep. We doen er alles aan om er zelf zoveel mogelijk van te krijgen en daar hoort dus ook bij dat Fosse moet slapen. Slapen is voor baby’s vinden we en ze hebben hun rust hard nodig anders zijn ze niet te genieten. Fosse in slaap krijgen is mijn grootste uitdaging.

The Battles

Als Fosse moe is moeten we hem dus helpen in slaap te vallen. Hoewel het soms meer als dwingen voelt. We nemen hem in onze armen, liefst ondersteunt met wat kussens en dingen die we nodig hebben onder handbereik. Ik ga meestal ook eerst even naar de wc want je moet wel een beetje geduld hebben bij team sleep.

Eerst neem ik hem dus in mijn armen, ik zeg ssssshhhttt (vrij hard), ik praat zachtjes, vertel hoe lief ik hem vind bijvoorbeeld en ik wip mijn arm op en neer. Ondertussen probeer ik bij Fosse die inmiddels is gaan brullen om de speen er wee in te krijgen en hem zo ver te krijgen er op te gaan zuigen. Ik heb twee handen nodig want ik moet met eentje zijn vrije arm vasthouden en zijn hoofdje een beetje tegen me aan drukken zodat de speen er niet steeds uitvalt en met mijn andere arm pak ik hem bij zijn billetjes en wiebel ik zijn billen. Soms zing ik een liedje, dat wil ook nog wel eens helpen. Fosse probeert ondertussen uit alle macht zich los te wurmen.

Wat ook nog wel eens wil helpen is een doek, sjaal of knuffeltje over zijn oogjes te leggen. Daar wordt hij nog bozer van, maar meestal helpt het wel om hem sneller in slaap te krijgen. Wat ik ook heel vaak doe is over zijn voorhoofdje naar zijn neus aaien. Dan zie je gewoon de oogjes zakken en als ik dan klaar ben met mijn aai gaan ze gauw weer open. Als hij niet meer brult is dat de manier om hem zo ver te krijgen. Maar dan moet hij wel eerst gestopt zijn met brullen.
Soms moet ik tussendoor even pauzeren, soort van reset, dan houd ik hem even rechtop.

Wat eigenlijk zelden werkt is om hem in slaap te voeden. Het helpt soms wel om hem wat rustiger te krijgen en als hij honger heeft gaat hij sowieso niet slapen, maar hem in slaap voeden lukt eigenlijk alleen ‘s nachts soms. Gelukkig slaapt hij ‘s nachts best redelijk.

Als Fosse uiteindelijk slaapt moet je vooral en tijdje blijven zitten. Met een beetje geluk kun je even wat lezen op je telefoon, maar soms lijkt het wel alsof hij dat ruikt, dan zet hij het weer op een brullen zodra hij merkt dat je aandacht niet meer bij hem is. Het duurt ook even voordat hij echt rustig is. Vaak heeft hij zijn ogen al een tijdje dicht maar begint hij met enige regelmaat weer te brullen en spartelen en met zijn armen zwaaien. Meestal voel ik het al aankomen dus zodra hij zich weer begint te verzetten verstrak ik mijn houdgreep, begin ik weer te wiegen en sssshhht te zeggen. Vaak zakt hij dan weer terug in slaap, soms heb je pech en kun je overnieuw beginnen.

Als hij een tijdje niet bewogen heeft, meestal wacht ik wel kwartier of zoiets, dan komt de volgende uitdaging. Hem over leggen in bed. Nou ja bed, in bed slaapt hij op een een of andere manier alleen maar heel kort, dus meestal leg ik hem in de wagenbak op een plek waar ik ook bij ben. Ik leg hem eerst heel voorzichtig neer, waarbij ik moet zorgen dat er geen licht in zijn gezicht schijnt. Daarna haal ik voorzichtig mijn arm onder zijn nek vandaan en houd ik even mijn hand op mijn buik. Als hij erg onrustig is zeg ik ssssshttt er bij en als hij zijn ogen open doet hou ik met één hand zijn buikje vast en met de andere strijk ik over zijn voorhoofd. Als hij dan weer vredig ligt te slapen stop ik hem voorzichtig maar stevig in (behalve als hij zijn slaapzak al aanheeft voor de nacht, dat is te warm anders) met zijn armpjes onder de dekens zodat hij zichzelf niet wakker kan slaan.

Team sleep v.s. Team no sleep: 5-1