De oudste twee kinderen zouden lekker gaan logeren in Amsterdam. Kom zei mijn man, dan gaan wij met Fosse lekker een nachtje in een hotel slapen en Amsterdam in. Dat leek me wel wat, even wat anders dan thuis moederen, even genieten van de grote stad die ik soms wel een beetje mis.
Ooit woonde ik in Amsterdam en lette ik niet op het gerinkel van de bel van de tram, ik vond het heel normaal om er te wonen, ik groeide er op in een leuk dorps aandoend straatje. Mijn ouders wonen daar nog steeds en als ik daar dan kom dan voel ik me heel groot. Sommige buren van toen wonen er nog, de kinderen waar ik op paste inmiddels ook het huis al uit. Ik word oud!
Dus zo gezegd zo gedaan. Mijn man boekte een hotel, reserveerde een restaurant en na het wegbrengen van de oudste twee gingen we eerst maar eens uitgebreid lunchen op een terras in de zon. Want ja, het is weliswaar februari, maar wel prachtig weer en in de zon is het zelfs zonder jas goed toeven.
Fosse slaapt ondertussen wat in de draagzak, we vertrekken naar het hotel en daar pakt hij de dames van de receptie helemaal in met zijn guitige lachjes. Dit wordt een heerlijk uitje!
Eerst moeten we van mijn man naar de apple store, dat vraagt hij elke keer als we in Amsterdam zijn dus nu kon ik er niet meer onder uit. En ok ik geef toe, best leuk ook voor iemand die stiekem ook een heel apple arsenaal in huis heeft.
Daarna gaan we uit eten bij “De plantage”, prima plek om met je baby te gaan eten, ruimte genoeg voor de kinderwagen en het eten is echt heerlijk. Allemaal net wat anders dan de standaard dingen die je normaal op een kaart vind en lekker veel vegetarisch. Fosse vermaakt zich prima, drinkt twee keer lekker verstopt onder een doek want anders raakt hij afgeleid, onder de doek en lacht naar iedereen die naar hem kijkt. Op een gegeven moment is het wel een beetje klaar, maar na een schone luier (ja ik heb die wasbare gevallen meegesleept) is het in papa’s armen ook best lekker.
Om acht uur komen we doodop aan in het hotel. We gaan eens een heerlijk nachtje slapen nemen we ons voor. Eerst even onder de douche en dan maak ik om 22.30 u Fosse wakker voor de late voeding. Hij is niet erg enthousiast, maar ja hij heeft om 20 uur ook nog gehad. Tijd om lekker te gaan slapen.
Helaas blijkt Fosse andere plannen te hebben. Hij wordt een paar keer wakker en dat campingbedje van het hotel is toch wat anders dan onze eigen co-sleeper. Mijn man kan er nauwelijks bij om hem zijn speentje te geven en om 2 uur is het echt klaar en wil hij eten. Daarna een hoop gemurmel en gepiep waarna we hem uiteindelijk tussen ons in leggen, lekker hoog zodat hij niet onder het dekbed kan komen. We slapen een paar uurtjes om vervolgens om 6 uur wederom gewekt te worden door een hongerig jongetje. En uiteraard besluit hij vervolgens dat hij niet meer wil slapen en gilt hij de hele kamer bij elkaar. Ik hoop maar dat de overige gasten niet gewekt worden door het gegil.
Uiteindelijk gaat mijn man met hem op de bank liggen en lig ik nog eventjes te dutten.
Tijdens het ontbijt brult hij wederom regelmatig hard alles bij elkaar. Een ober biedt ons gelijk koffie aan en als mijn man een espresso bestelt zegt hij: “een dubbele zeker?”, even later komt er een serveerster die probeert Fosse te hypnotiseren met haar warme stem. Hij gromt een paar keer en begint vervolgens weer hard te gillen. “Normaal heb ik juist een rustgevend effect op baby’s” zegt ze ietwat verongelijkt. Ik stel haar gerust dat hij niet in zijn normale doen is. Uiteindelijk lukt het als ik om 11 uur een stuk met hem ga lopen. Zijn snoetje is inmiddels wit, zijn ogen dik en rood.
En nu, nu ligt hij te slapen in de wagen alsof er niks aan de hand is en zitten wij met dichtgeknepen ogen in het zonnetje op het terras. Zo is het leven van ouders, genieten van waar je van genieten kunt. Lekker puh!