Ik ben de perfecte huismoeder (als je van chaos houdt).

“Niet, ik ben hier nog nooit geweest! Ik weet het zeker.” zeg ik tegen mijn man die zelfs nog een foto weet op te duikelen van twee jaar geleden dat we in exact dezelfde speelgoedwinkel zijn. Tenminste, hij heeft foto’s van van speelgoed uit dezelfde winkel, wij zelf staan er niet op dus ik weet in elk geval zeker dat ik daar nooit geweest ben. Want wat ik me niet kan herinneren is nooit gebeurd toch?

Zwangerschapsdementie

Ik zou het natuurlijk kunnen wijten een zwangerschapsdementie maar heel eerlijk gezegd was ik voor mijn zwangerschappen al niet de meest heldere geordende persoon. Eigenlijk ben ik zelfs op sommige vlakken geordender geworden. Zo hebben we meestal avondeten, doe ik best vaak een was (maar mijn man vaker), ruim ik wel eens op en ben ik nog nooit mijn kind vergeten. Sterker nog, ik ben het die mijn man regelmatig er aan helpt herinneren dat hij de kinderen moet halen want anders vergeet hij de tijd.

Mijn man heeft het inmiddels opgegeven mijn te leren hoe ik mijn spullen niet kwijtraak en heeft me chips gegeven voor aan al onze sleutelbossen. Ik kan ze met mijn telefoon terugvinden. En als ik mijn telefoon kwijt ben kan ik die vinden door op 1 van de chips te drukken. Of ik kan hem laten piepen met mijn Applewatch want hoe zou dat anders moeten als je al je sleutels kwijt bent? Ik moet zeggen dat het een hoop tijd scheelt die ik anders kwijt was met zoeken. En stress ook, want ik vind mijn sleutels terug op de vreemdste plekken. Of dat nou tussen de kussens van de bank is of in een verlaten sporttas.

Met sommige dingen drijf ik hem echter nog steeds tot wanhoop. De chaos die ik creëer als ik een dagje thuis ben, de vaatwasser die ik vergeet uit te ruimen, de natte was die nog in de machine zit of ook leuk, nat in een wasmand om op te hangen, maar dat ben ik dan dus vergeten. Meestal omdat er een kind om aandacht vroeg, autootje kwijt, schone luier nodig, ruzietje blussen, voorkomen dat de een de anders haren uit trekt. Oh nee, dat laatste gebeurt hier natuurlijk nooit.

Kruimels

Terwijl ik dit schrijf aan de eetkamertafel te midden van de kruimels probeer ik intussen een kind in slaap te wiegen. Ik kijk op de klok en zie dat het al bijna etenstijd is, ik had al ongeveer 20 minuten geleden moeten beginnen met het eten koken wat ik nog niet bedacht heb. Op de vloer ligt nog eten van gisterenavond, denk ik. Mijn man komt zo thuis en de vaatwasser is nog niet uitgeruimd.
Maar hé, dan heb ik wel een blog geschreven, de baby een keer of 4 in slaap gewiegd of gedragen, de boodschappen opgeruimd die bezorgd zijn, of nou ja, eigenlijk alleen de dingen die in de koelkast en vriezer moesten, ik ben in een dorpje geweest om een set nieuwe tweedehands luierspullen over te nemen en ik heb een instructie tekenen op de ipad pro gegeven. Oh en natuurlijk een was gedraaid en buiten opgehangen, de buurvrouw op bezoek gehad. En dat alles met een baby op sleeptouw. Best zwaar als de lift stuk is en je naar de tweede verdieping moet met een maxi cosi met slapende baby aan je arm. De tienduizend stappen haal ik vandaag ook wel weer. Allemaal met baby.

Chaos

Ik geef het toe, ik ben een chaosmoeder, een waardeloze huisvrouw. De huishoudelijke hulp weet morgen vast niet waar ze moet beginnen. Maar ze heeft wel eer van haar werk en ik heb eens gelezen dat kinderen die opgroeien in chaos intelligenter zijn. Of waren het de ouders die intelligenter zijn? Nou ja maakt niet uit, chaos is positief. Het is een stukje van mijn creatieve drukke brein wat het creëert. Wel jammer dat mijn creatieve drukke brein minder goed presteert in een grote chaos. Ik ben wel lief en creatief naar het schijnt, wat mijn gebrekkige huisvrouwenskills dan wel weer goedmaakt.

2 reacties

  1. mariel zegt:

    oh wat lijkt het me heerlijk iets meer van jou te hebben!
    ik ben geordend te opgeruimd en ben heel precies! kortom ik hoor klik van mijn wasmaschine en de was hangt al mijn wad mand is bijna altijd leeg. en bij mij kun je niet zien dat mijn kinderen eten hebben gehad!!.
    hoe minder goed ik in mijn vel zit hoe meer hou vast ik haal uit het georderende leven

    • nog1ding zegt:

      Zullen we dan wat ruilen? Soms wordt ik echt gek van mezelf. En hier is het, hoe minder goed ik in mijn vel zit, hoe meer chaos. En dat is helemaal niet handig want van een beetje chaos lig ik niet wakker maar van heel veel chaos wel!
      Ik denk dat het zoals met de meeste dingen is te veel van iets is nooit goed ;-).

Laat een reactie achter op nog1ding Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *